بچش
تکیرداغ
در نتیجه تنوع محصولات و نیز تنوع فرهنگی مردم ساکن این منطقه، فرهنگ غذای منطقه نیز بسیار غنی است.
کوفته تکیرداغ، حلوا پنیری تکیرداغ، شیرینی حیدربولو، زیتون و روغن زیتون، کوفته چرکزمسلّم پابوچ، پنیر مالکارا، ماست گاومیش سارای، سوسیس سوجوک گوشت نیمه خشک گاو، سرکه شارکؤی، دوشاب انگور، اینهجوکوک (نوعی سوسیس سوجوک فرآوری شده از گوشت نیمه خشک گاو)، چای گیاهی مریم گلی غازیکؤی، بوظه ولیمئشه (نوعی نوشیدنی بهدست آمده از غلات به روش تخمیری) و سوپ کله پاچه فقط نمونههایی از غذاهای خوشمزه این استان هستند.
کباب تکیرداغ
کوفته تکیرداغ مختص این استان بوده و به عنوان نشان جغرافیایی آن به ثبت رسیده است: برای تهیه این کوفته، گوشت گاوی که در مراتع چریده، پس از آماده شدن، به مدت 24 ساعته استراحت داده شده، سپس روی آتش ذغال پخته میشود. کوفته تکیرداغ به طور سنتی همراه با سُس مخصوصی که از فلفل قرمز تند تهیه شده و دوغ خورده میشود، در ادامه نیز اغلب حلوا پنیری به عنوان دسر سرو میشود.
حلوا پنیری تکیرداغ
تقریبا 70 درصد مواد اولیه این حلوا از پنیر تازه محلی بدون نمک تشکیل میشود. تفاوت اصلی حلوا پنیری مخصوص تکیرداغ با حلوا پنیری که در خوشمِریم (یکی دیگر از شهرهای ترکیه) درست میشود، استفاده از آرد به جای سمولینا است که باعث میشود این حلوا خاص باشد.
پنیر کاشار قدیمی مالکارا
مالکارا مرکز تولید شیر و محصولات لبنی تکیرداغ است. فرآوردههای لبنی تولید شده در مالکارا در سطح ترکیه معروف و محبوب هستند. مهمترین و یکی از خوشمزهترین پنیرهای تکیرداغ، اسکی کاشار (پنیر کهنه) مالکارا است که به عنوان نشان جغرافیایی استان به ثبت رسیده است. به گردشگران توصیه میشود بدون چشیدن مزه این پنیر، منطقه را ترک نکنند.
دسر بولاما
ماده اصلی بولاما، شیره انگور است. از شیره انگور ابتدا دوشاب تهیه میشود، سپس این دوشاب با گیاه گچدوست مخلوط شده و هم زده میشود تا غلظتی شبیه غلظت خامه بهدست آید. گرچه تهیه بولاما بسیار دشوار است، اما بسیار خوشمزه است و به این همه زحمت میارزد.
باغهای انگور
فرهنگ تاکستان و شراب در منطقه به دوران باستان برمیگردد. در گذشته، شرابهای مشهور منطقه از قبیل مورفته، خوشکؤی، غازیکؤی و اوچماکدره در آمفوراها (خمرههای سفالی بزرگ) به بندرهای مدیترانه حمل میشدند. شارکؤی که یکی از شهرستانهای بسیار مهم تکیرداغ از نظر گردشگری است، به دلیل شرایط خاک و اقلیم مناسب کشت انگور بوده و به همین دلیل نیز به یک برند معتبر در تولید شراب تبدیل شده است. تمرکز تولیدکنندگان شراب بر دو گروه است: انواع بومی محلی مانند یاپینجاک، شنسو، پاپازکاراسی و انواع کلاسیک مانند کابرنت ساویگنون، چاردونی و مارلوت. برای گردش در تاکستانها، چشیدن مزه انواع مختلف شراب و خوردن یک غذای ویژه، میتوانید مسیر شراب منطقهای را دنبال کنید.
زیتون و روغن زیتون
شارکؤی با زیتون و روغن زیتونهایش نیز بسیار مشهور است. ویژگی اصلی که روغن زیتون شارکؤی را از روغن مناطق دیگر متمایز میکند، قوام غلیظ و رایحه متمایز آن است.